Oops straks werd dus gisteren
Maar goed ik zal proberen een beetje zo beknopt mogelijk het hele verhaal neerplempen!
Ik was al een dag of twee wat ziekig, maar omdat ik gevloeid had en aan de pil was en Arwen toevallig ook ziek was, niks achter gezocht.
Tot ik ineens trek had in mandarijn.. en dacht noh dat kan niet.. maar voor de zekerheid een test gedaan en hoppa gelijk positief.. Ik moest er echt even aan wennen.
Maar dus gelijk al volle bak met spugen. en al gelijk aan de bel getrokken.
kreeg emesafene zetpillen en die leken die eerste week zijn werk te doen.. en bleef vocht in elk geval binnen.
Maar het spugen bleef en bleef, en dokter verwees me naar de gyneacoloog.
1 plusje met ketonen op dat moment, en mocht kiezen ingrijpen of opname.
Maar D was net enkele dagen hier, en Arwen en dat ging allemaal niet.. en gezegd ik probeer het.
Hij drukte me op het hart om bij VK aan te geven als het slechter ging of ik het niet meer trok.
2 dagen later, en eigenlijk voelde ik me toen al slechter naar de VK voor intake.
Daar echt een hele nare VK getroffen die tijdens de echo!!!! alleen maar tien minuten bleef doormekkeren over mijn gewicht..
Ja ik wist zelf ook wel dat ik wat dikker ben, en dat ze er een keer wat van zegt prima! maar niet 15 minuten lang waarvan 10 minuten tijdens de allereerste officiele echo..
Toen ik zei dat Arwen via KS was en ik dus onder gyne kwam vanaf week 35 werd ze er niet vrolijker op.
En toen ik melde dat ik steeds zo enorm spuugde en duizelig was een ja dat hoort erbij..
Dat was met 10 weken precies.
En ik dus ging geloven dat ik me dan maar aanstelde.. en niemand om hulp vroeg.. en ik ging achteruit en achteruit.. mijn huis verslonste.. etc.. daarbij moeder die in het zkh lag dus ook niet dat oogje in t zeil kon houden en dus geen idee hadden dat het zo slecht ging..
Tot met 13.1 juf van Arwen on aangekondigd aan de stoep stond en zich binnengewurmd heeft omdat zij voelde dat het niet goed ging met me..
En zij me goed genoeg kent om te weten dat ik zo helemaaal niet ben.
Ik in elkaar storte.. en mijn pap gebeldheb.. die is me komen halen en heeft me naar de huisartsenpost gebracht..
Daar had ik bijna 4 plusjes aan ketonen ( afvalstoffen door uitdroging)
En die muts wou het nog ff aankijken zelf, maar moest contact leggen met gyne. en die zei direct NU naar boven en opname.
Ik nog denken met 3 a 4 dagen ben ik thuis
Volop aan het infuus, en langzaam werden de ketonen minder, maar de snelheid en hoeveelheid dat ik bleef spugen ( zonder misselijkheid oid) bleef en werd al gezegd voor je spuugvrij bent ga je niet.. en na een paar dagen viel het Sonde woord..
*slik*...
Na nog twee dagen aankijken en eentje extra omdat er topdrukte was ( 8 kindjes geboren!! op 1 dag
)
Ging de sonde erin.. man wat een onwijs misselijk gevoel.. en ik heb t record ver spugen ( bijna 3 meter
) vanuit ligstand
En ik hoefde niet meer te spugen.. ooh mensen wat een verademing na 7 weken non stop spugen :luvya:uiteindelijk heeft de sonde er 5 dagen in gezeten en had ik daarna nog 2 dagen moeten mobiliseren, maar na 2 weken wou ik zo graag mijn meisje zien.. en mijn moeder is continue bij me geweest.. en duidelijk afspraken, mocht ik naar huis!
Ik kan maar zeer weinig eten , maar spugen doe ik niet meer, tenzij ik net dat hapje teveel neem ( dus 5 happen rijst ipv 4
niet dat ik zoveel eet dus ;) )
Conclusie was dat door al dat spugen, mijn maag zo gekrompen is en niets meer kon verdragen, met de sonde druppelen ze het erin en zo is mijn maag gelijdelijk groter geworden naar formaat pinda
30 kg lichter
nou is dat wel positief ansich bmi van 41 naar 31 scheelt wel ;) ( ik was weer veel aangekomen door veel gedoe en veel prednison kuren )
Ik moet echt nog heel veel rusten en heb t fysieke gestel van een bejaarde van 80.. maar .. alles op zijn tijd.
Gisteren controle gehad, en omdat ze t hartje niet vast kon houden echo gehad,, waar kindje goed op groei etc was en druk bezig was de doptone en de echodinges van mijn buik af te trappen
Geestelijk een enorme klap gehad, maar ook dat komt goed..
het is niet niks geweest.. en daarbij herinneringen van arwens zwangerschap etc.. die absoluut niet fijn waren.. maar we komen er wel.. langzaam aan.. en sinds gisteren durf ik te genieten
Ik ben een goed huisje voor bubba .. en ik verdien het om te genieten.. ik mag weer mama worden.. echt.. heel erg echt
gasten: 127
verborgen: 0
leden: 0